کسب اندوزی

لغت نامه دهخدا

کسب اندوزی. [ ک َ اَ ] ( حامص مرکب ) عمل کسب اندوز که از کار و حرفه اندوخته کند. اندوختن با ورزیدن و اشتغال. مال ورزیدن:
به زور و زرق کسب اندوزی خویش
نشاید خورد بیش از روزی خویش.نظامی.

فرهنگ فارسی

عمل کسب اندوز. مال ورزیدن

جمله سازی با کسب اندوزی

به زور و زرق کسب اندوزی خویش نشاید خورد بیش از روزی خویش
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال اوراکل فال اوراکل استخاره کن استخاره کن فال شمع فال شمع