معنی منتجم | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

منتجم. [ م ُ ت َ ج ِ ] ( ع ص ) روشن و تابان. ( غیاث ) ( آنندراج ). برآمده و طلوع کرده. ( از ناظم الاطباء ). فروزان. درخشان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ):
گفت حق در آفتاب منتجم
ذکر تَزّاور کذا عن کهفهم.مولوی ( مثنوی چ رمضانی ص 60 ).هر پیمبر که درآید در رحم
نجم او بر چرخ گردد منتجم.مولوی ( ایضاً ص 151 ).|| سرما و باران برطرف گشته.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به انتجام شود. || ابر واشده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

طلوع کرده، تابان، درخشان.

جمله سازی با منتجم

ترانه‌های روستائی فیلمی به کارگردانی صابر رهبر و نویسندگی عزیزالله بهادری محصول سال ۱۳۴۳ است. در این فیلم ایرج، شهین و عباس منتجم شیرازی به‌عنوان خواننده حضور داشته‌اند.

گزارش محتوای نامناسب