لوح خوان

لغت نامه دهخدا

لوح خوان. [ ل َ / لُو خوا / خا ] ( نف مرکب ) خواننده لوح. که لوح خواند.
- طفل ِ لوح خوان؛ کودک نوخوان و خط آموخته:
وآن کوس عیدی بین نوان بر درگه شاه جهان
مانند طفل لوح خوان در درس و تکرار آمده.خاقانی.نصرت تو زاده تا باتیغ اوست
چرخ طفل لوح خوان می خواندمش.خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه لوح را بخواند. یا طفل ( کودک ) لوح. کودک نو آموز.

جمله سازی با لوح خوان

عشق ز توست همچو جان عقل ز توست لوح خوان کان و مکان قراضه جو بحر ز توست دانه چین
نقد یثرب سلاله بطحا امی لوح خوان ما اوحی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
لسان الغیب یعنی چه؟
لسان الغیب یعنی چه؟
نغمه یعنی چه؟
نغمه یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز