لغت نامه دهخدا
ژپید. [ ژِ ] ( اِخ ) نام طایفه ای از ژرمن که در داسی مستقر گردیده بودند و هم آنجا به تحریک ژوستی نین به دست لُمباردهادر قرن پنجم میلادی قتل عام شدند و از میان رفتند.
ژپید. [ ژِ ] ( اِخ ) نام طایفه ای از ژرمن که در داسی مستقر گردیده بودند و هم آنجا به تحریک ژوستی نین به دست لُمباردهادر قرن پنجم میلادی قتل عام شدند و از میان رفتند.
ژپید ( به فرانسوی: Gépides ) مردمانی ژرمن و در پیوند یا زیرشاخه ای از گوت ها بودند. آنان در حدود ۲۶۰ میلادی و با همدستی گوت ها در منطقه داکیه مستقرشدند. آنان در سدهٔ چهارم میلادی به اتحادیهٔ هون پیوستند، ولی سپس آنان زیر رهبری آرداریک با دیگر ژرمن ها هم پیمان شده و هون ها را در نبرد ندائو در ۴۵۴ میلادی شکست دادند. سپس آنان با مرکزیت سیرمیوم تشکیل یک پادشاهی دادند. یک صد سال پس از این تاریخ پادشاهی لمبارد آنان را شکست داد. بازماندهٔ قلمرو ژپید نیز در سدهٔ ششم میلادی به دست آوارهای اوراسیایی افتاد.
💡 جنگهای بیزانس و آوارها مجموعهای از جنگها میان خاقانات آوار و امپراتوری بیزانس بود. این درگیریها در سال ۵۶۸ با ورود آوارها به پانونیا و ادعای همه سرزمینهای پیشین ژپید و لمبارد توسط آنان آغاز شد. این امر منجر به تلاش آنها برای تصرف شهر سیرمیوم بیزانس شد که قبلاً آن را از ژپیدها گرفته بودند. بیشتر درگیریهای آینده در نتیجه حملات آوارها یا اسلاوهای تابع آنها به استانهای بالکانی امپراتوری بیزانس رخ داد.