چهارشانه به عنوان یک اصطلاح در زبان فارسی به معنای فردی با قامت بلند و غالباً با شانههای عریض و محکم به کار میرود. این واژه به نوعی به ویژگیهای ظاهری و فیزیکی اشاره دارد که میتواند به قدرت و استحکام فرد اشاره کند. در فرهنگ ما، افراد چهارسو در بسیاری از موارد به عنوان نمادی از توانمندی و قدرت جسمانی شناخته میشوند. این ویژگیها نه تنها در زمینههای ورزشی و فیزیکی بلکه در جنبههای اجتماعی و شخصیتی نیز دارای اهمیت هستند. به عنوان مثال، فردی که دارای قامت چهار شانه است، به طور ناخودآگاه در نظر دیگران به عنوان فردی قوی و قابل اعتماد تلقی میشود. این تصور میتواند تأثیرات مثبت زیادی بر روی روابط اجتماعی و حرفهای او داشته باشد. همچنین، در بسیاری از فرهنگها، افراد با ویژگیهای فیزیکی خاص، مانند چهارسو، معمولاً در موقعیتهای رهبری و مدیریتی قرار میگیرند. این امر نشاندهنده اهمیت توجه به ویژگیهای ظاهری در کنار توانمندیها و مهارتهای فردی است. به طور خلاصه، ویژگی چهارسو نه تنها به جنبههای ظاهری بلکه به تأثیرات اجتماعی و فرهنگی فرد نیز ارتباط دارد و میتواند به عنوان یک مزیت در زندگی فردی و اجتماعی او محسوب شود.
چهارشانه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
دار شانه های پهن و گشاده. با سینه ای پهن و قوی و پشتی فراخ. میانه بالائی با استخوان های درشت و سینه و کتفهای پهن و گشاده. دو بهری. یا تنومند.
( صفت ) مرد تنومندی که دارای شانه ها پهن باشد: (( مردی کوتاه قد و چهار شانه وارد شد. ) )