یعاقبه

لغت نامه دهخدا

( یعاقبة ) یعاقبة. [ ی َ ق ِ ب َ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ یعقوبی. ( ناظم الاطباء ). || ( اِخ ) طریقه ای از نصاری. یعقوبیین. یعقوبیان. یعقوبیة. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به یعقوبیه شود.

فرهنگ فارسی

جمع یعقوبی طریقه از نصاری

جمله سازی با یعاقبه

قیل: نزلت هذه الآیة فی الاسود بن کلدة الجمحی قصد النّبی (ص) فلم یتمکّن منه و لم یعاقبه اللَّه سبحانه علی ذلک فنزلت الآیة ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ و معنی «الْکَرِیمِ» هاهنا انّه قدر علی ان یعاقبه فلم یفعل. و قیل: نزلت فی الولید بن المغیرة.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال نخود فال نخود فال امروز فال امروز فال پی ام سی فال پی ام سی