لغت نامه دهخدا گریچ. [ گ ُ] ( اِ ) در اوراق مانوی به پارتی گریچک ( گودال، چاه )، به فارسی گوریچ، گریچه ( = چاه زندان و غیره ). مربوط به پهلوی گریستغ ( غار، مغاره )؟ ( از حاشیه برهان چ معین ). || تالار خانه. ( برهان ) ( آنندراج ). || خانه کوچک. || کنج و گوشه و بیغوله. ( برهان ). || نقب و زیرزمین. || چاه زندان باشد. ( برهان ) ( آنندراج ).
