لغت نامه دهخدا
چادر کافوری. [ دَ / دُ رِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از سفیدی صبح صادق باشد. ( برهان ). کنایه از سپیدی صبح و روشنایی آفتاب. ( آنندراج ).
چادر کافوری. [ دَ / دُ رِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از سفیدی صبح صادق باشد. ( برهان ). کنایه از سپیدی صبح و روشنایی آفتاب. ( آنندراج ).
کنایه از سفیدی صبح صادق باشد. کنایه از سپیدی صبح و روشنایس آفتاب.
💡 بر گذشت از من و بنمود چو ماه از سر کوی دلبر کافرم از چادر کافوری روی
💡 چرخ بر عزم طواف در تو هر روزی بسته از چادر کافوری صبحست احرام