معنی پوسه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

پوسه. [ س َ/ س ِ ] ( اِ ) ریسمانی را گویند که بوقت رشتن بر دوک پیچند. ( برهان قاطع ). || مخفف پوسته. پوستکی بس نازک جدا شده از چیزی. صفیحه. ورقه. پشیزه. پوسه پوسه؛ پشیزه پشیزه، ورقه ورقه. پوسه پوسه شدن؛ ورقه ورقه شدن. چنانکه طلق و زرنیخ و عنبر و مانند آن و ظاهراً اصل آن پوسته وپوستک باشد. رجوع به پوسته و رجوع به پوستک شود. || قطعات سپید و نازک که گاه شانه کردن موی سر بگاه شوخگنی فروریزد. شوره. هبریه. مشاطه. مخفف پوسته. || تو. تا. لا: دیوار دو پوسه یا سقف دو پوسه؛ دارای دو تو.

فرهنگ معین

(س ِ یا سَ ) (اِ. ) ریسمانی که به وقت رشتن بر دوک پیچند.
( ~. ) (اِمر. ) = پوسته: ۱ - پوستکی بسیار نازک جدا شده از چیزی، ورقه، صحیفه، پشیزه. ۲ - قطعات سفید و نازکی که هنگام شانه کردن موی سر - - زمانی که چرک باشد - - فرو ریزد، شوره ۳ - تو، تا، لا.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- پوستکی بسیار نازک جدا شده از چیزیورقهصحیفهپشیزه.۲- قطعات سفید و نازکی که هنگام شانه کردن موی سر - زمانی که چرک باشد-فرو ریزدشوره.۳- تو تا لا: دیوار دو پوسه سقف دو پوسه.

ویکی واژه

پوسته:
پوستکی بسیار نازک جدا شده از چیزی، ورقه، صحیفه، پشیزه.
قطعات سفید و نازکی که هنگام شانه کردن موی سر - - زمانی که چرک باشد - - فرو ریزد، شوره
تو، تا،
ریسمانی که به وقت رشتن بر دوک پیچند.

جمله سازی با پوسه

ان.دابلیو.ای. و دِ پوسه در ۱۳ نوامبر ۱۹۸۹ (۲۲ آبان ۱۳۶۸)، توسط "روتلز رکوردز"بازانتشار شد؛ در این نسخه آهنگی از ان.دابلیو.ای. جایگزین آهنگ گروه "رپیستاین" شد.

گزارش محتوای نامناسب