طبایعی

طبایعی. [ طَ ی ِ ] ( ص نسبی ) رجوع به طبائعی شود.

( صفت ) ۱ - حکیمی که آدمی را آفریده از چهار طبیعت ( طبایع اربع ) می داند. ۲ - حکیمی که طبیعت و دهر را خالق جهان می دانست.

💡 گر طبع و خاطر تو بدیدی طبایعی نشناختی به وصف قدم ابر و آفتاب

💡 بیچاره فلسفی و دهری و طبایعی که ازین هر دو مقام محرومند و سرگشته و گم‌گشته تا یکی از فضلا که به نزد ایشان به فضل و حکمت و کیاست معروف ومشهورست و آن عمر خیام است از غایت حیرت در تیه ضلالت او را جنس این بیتها می‌باید گفت و اظهار نابینایی کرد بیت

💡 درین محیط به آیین موجهای‌ گهر طبایعی که بهم ساختند هموارند