خوابناک

افغان که ناله من برگشته بخت را در گوش خوابناک تو ره چون فسانه نیست

حدیث زلف تو امشب حکایتی است دراز تو خوابناک ز افسانهٔ که می‌پرسی

هر روز بامداد طلبکار ما توی ما خوابناک و دولت بیدار ما توی

چه داند خوابناک مست مخمور که شب را چون به روز آورد رنجور

آن نرگس خوابناک و خار مژه ات آهو بچه ایست خفته در سایه خار

کسی که دیدن آن چشم خوابناک رود عجب مدان که به خواب خوشش هلاک رود