دعای فرج

دعای فرج، که به دعای سلامتی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز معروف است، یکی از دعاهای مهم در مذهب شیعه است و برای درخواست فرج و ظهور امام مهدی (عج) و همچنین برای سلامتی و یاری آن حضرت خوانده می‌شود. این دعا در کتاب‌های مختلفی از جمله مفاتیح الجنان نوشته شیخ عباس قمی، و کتاب کافی نقل شده است.

فضیلت دعای فرج

خواندن این دعا به عنوان یک عمل مستحب در بین شیعیان شناخته می‌شود و در هر روز بعد از نمازهای روزانه یا در قنوت نماز خوانده می‌شود. بر اساس روایات، این دعا آثار معنوی و دنیوی زیادی دارد و به عنوان یکی از دعاهای مجرب برای ظهور امام زمان (عج) شناخته می‌شود.

متن دعا

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن

خدایا، ولیّ ات حضرت حجّة بن الحسن

صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ

که درودهای تو بر او و بر پدرانش باد

فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ

در این لحظه و در تمام لحظات

وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً

سرپرست و نگاهدار و راهبر و یاری گر

وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً

و راهنما و دیده‌بان باش، تا او را به صورتی که خوشایند اوست ساکن زمین گردانیده

وَ تُمَتعَهُ فِیها طَوِیلا

و مدّت زمان طولانی در آن بهره‌مند سازی.

دعای فرج (نسخه دیگر)

بر اساس روایات، این دعا توسط خود حضرت مهدی (عج) به محمد بن احمد بن ابی لیث تعلیم داده شده است. او که به دلیل ترس از کشته شدن به کاظمین پناه برده بود، با خواندن این دعا از مرگ نجات یافت. دعای فرج برای اولین بار در کتاب کنوز النجاح نوشته شیخ طبرسی ذکر شده و در آثاری چون جمال الاسبوع اثر سید بن طاووس، وسائل الشیعه اثر شیخ حر عاملی و همچنین در مفاتیح الجنان آمده است.

إِلٰهِی عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ، وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ، وَإِلَیْکَ الْمُشْتَکیٰ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ.

خدایا! گرفتاری بزرگ شد و پوشیده بر ملأ گشت و پرده کنار رفت و امید بریده گشت و زمین تنگ شد و خیرات آسمان دریغ شد و پشتیبان تویی و شکایت تنها به جانب تو است، در سختی و آسانی تنها بر تو اعتماد است،

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ، وَعَرَّفْتَنا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ، فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ.

خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان فرمانی که اطاعتشان را بر ما فرض نمودی و به این سبب مقامشان را به ما شناساندی، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشی زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر.

یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ، یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیانِی فَإِنَّکُما کافِیانِ، وَانْصُرانِی فَإِنَّکُما ناصِرانِ.

ای محمّد و ای علی، ای علی و ای محمّد، مرا کفایت کنید که تنها شما کفایت کنندگان منید و یاری ام دهید که تنها شما یاری کنندگان من هستید،

یَا مَوْلانا یَا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السّاعَةَ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ.

ای مولای ما ای صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب، ای مهربان ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او.