لغت نامه دهخدا شاخ بیجاده. [ خ ِ دَ / دِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از شمع: باده پیش آرو پیش من بنشین شاخ بیجاده پیش من بنشان.قطران.