فائح

لغت نامه دهخدا

فائح. [ ءِ ] ( ع ص ) بوی خوش دهنده. ( غیاث ). رجوع به فایح شود.

فرهنگ عمید

بوی خوش دهنده.

جمله سازی با فائح

ورقها، چو برگ رزان فصل دی؛ پریشان و فائح از آن بوی می
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
روزگار یعنی چه؟
روزگار یعنی چه؟
هیت یعنی چه؟
هیت یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز