ذوالقوه

( ذوالقوة ) ذوالقوة. [ ذُل ْ ق ُوْ وَ ] ( ع ص مرکب ) خداوند نیرو. ( دستور اللغه ادیب نطنزی ).

خداوند نیرو.
صاحب قوت خداوند نیرو. یا ذو اقوه المیتن. ۱ - خداوند نیروی استوار. ۲ - یکی از صفات خدای تعالی است.

[ویکی اهل البیت] ذوالقوة. این اسم در قرآن در یک بار آمده، چنان که می فرماید:
(إِنَّ اللّهَ هُوَ الرَزّاقُ ذُو القُوَّةِ المَتِین).(سوره ذاریات/58)
«خدا روزی رسان، قدرتمند، استوار است»
به هنگام بحث از اسم «قوی» مفاد (ذو القُوّة) نیز روشن می شود.
[ویکی اهل البیت] این اسم در قرآن در یک بار آمده، چنان که می فرماید:
(إِنَّ اللّهَ هُوَ الرَزّاقُ ذُو القُوَّةِ المَتِین).(سوره ذاریات/58)
«خدا روزی رسان، قدرتمند، استوار است»
به هنگام بحث از اسم «قوی» مفاد (ذو القُوّة) نیز روشن می شود.

💡 هم گاه لطف آیت یحیی العظام بود هم وقت حلم نسخت ذوالقوه المتین