سیر

سیر. [ س َ ] ( ع اِمص ) گشت. تفرج. گردش. سفر و سیاحت. ( ناظم الاطباء ). || ( اصطلاح صوفیان ) بر دو معنی اطلاق میشود: یکی سیر الی اﷲ و دیگری سیر فی اﷲ. سیر الی اﷲ نهایت دارد و آن این است که سالک چندان سیر کند که خدا را بشناسد و چون خود را شناخت سیر تمام شود و ابتدای سیر فی اﷲ حاصل شود و سیر فی اﷲ را انتهاو غایت نیست. و اول درجه از درجات سیر خروج از تنگنای جهان است. و اول مقامی که در طریق سیر از آن عبورمیکنند مقام توبت است که آنرا «باب الابواب » گویند. ودر سیر اول حجابها بر طرف شود و در سیر دوم حجابها بسوزد. ( فرهنگ مصطلحات عرفاء تألیف سجادی ص 227 ).

سیر (گیاهان). سیر (گیاهان)(garlic)
گیاهی پایا در قارۀ آسیا، از خانوادۀ سوسنیان. غدۀ زیرزمینی آن، که از چند حبه تشکیل شده است، مزه و بویی تند دارد و در آشپزی به کار می رود. سیر گل هایی سفید دارد و به فراوانی کاشته می شود. به منزلۀ ماده ای ضد قارچ برای مراقبت از علوفۀ ذرت خوشه ای به کار می رود و خاصیت ضد باکتریایی دارد. (آلیوم ساتیووم Allium Sativum، تیرۀ سوسنیان). در ۱۹۹۴، پزشکان امریکایی طی آزمایش هایی دریافتند که عصارۀ حاصل از سیر تازۀ خردشده حتی زمانی که تا ۲۵۰ برابر رقیق شود، انواعی از باکتری ها را، ازجمله نژادهایی را که در برابر داروها مقاومت پیدا کرده اند، ازبین می برد. تأثیر ضد باکتریایی سیر احتمالاً ناشی از مادۀ آلیسین است که نوعی دی سولفید سادۀ آلی است. از مهم ترین آثار دارویی سیر تأثیر آن در کاهش فشار خون و دفع کرم است. برای این گیاه، اثر ضد سرطانی نیز قائل بوده اند و گواه این ادعا، نادر بودن بیماری سرطان در چین است. مصرف سیر در چین بیشتر از سایر کشورهاست.
سیر (مقیاس). از یکاهای قدیمی وزن در ایران، برابر با۴۰/۱ من تبریز، شانزده برابر مثقال و معادل ۷۵ گرم. سیر شاه جهانی بر پایۀ نوشتۀ کتاب تحقیق الاوزان معادل ۶۶۰ گرم بوده است. در لرستان هر سیر برابر با مقداری از حبوبات است که در یک مشت بسته جای می گیرد.