خاستگاه به معنای جایی است که چیزی از آن آغاز میشود یا به وجود میآید. این واژه به نوعی به مبدأ و منبع اشاره دارد که در آنجا پدیدهها شکل میگیرند و به سمت جلو حرکت میکنند. میتوان گفت خاستگاه، محل تولد مفاهیم، ایدهها و حتی موجودات زنده است. به عبارتی دیگر، هر چیزی که در زندگی ما وجود دارد، ریشهاش را از یک خاستگاه میگیرد. این مکان یا زمان به ما کمک میکند تا ارتباط بهتری با آنچه که هستیم و آنچه که میخواهیم باشیم، برقرار کنیم. بنابراین، شناخت خاستگاه نه تنها به ما در درک بهتر جهان پیرامون کمک میکند، بلکه راهی برای پیدا کردن مسیر درست در زندگیمان نیز فراهم میآورد.
خاستگاه
لغت نامه دهخدا
خاستگاه. ( اِ مرکب ) مبداء. محل برخاستن. جایگاه بلند شدن و طلوع کردن.
فرهنگ معین
(اِمر. )جایی که چیزی ازآن برمی خیزد یا در آن پدید می آید، منشأ، منبع.
فرهنگ عمید
جای برخاستن، مبدٲ.
فرهنگ فارسی
( اسم ) مبدا
ویکی واژه
جایی که چیزی ازآن برمی خیزد یا در آن پدید میآید، منشأ، منبع
جمله سازی با خاستگاه
💡 دربارهٔ ریشهها و خاستگاه آغازین این قوم از دیرباز تاکنون اختلاف نظرهای فراوانی وجود داشتهاست.
💡 نام این گونه از ورزشها به کشورهای شمال اروپا اشاره دارد که خاستگاه اسکی بودهاند.