جوراب

جوراب. ( اِ ) پای تابه ای که از نخ های پنبه ای یا پشمی یا ابریشمی بافند و پاها را بدان پوشانند. ( حاشیه برهان چ معین ): 
دل خسته از عشق بی تاب شد
ز دردش مشبک چو جوراب شد.میرزا طاهر وحید ( از آنندراج ).- جوراب باف؛ بافنده جوراب.
- جوراب بافی؛ شغل و عمل جوراب باف.
- || دکان جوراب باف.
- جورابچی؛ جوراب باف.
- جوراب دوز؛ بافنده جوراب و دوزنده جوراب.
- چرخ جوراب بافی؛ چرخی که بدان جوراب بافند.
- ماشین جوراب بافی؛ دستگاه جوراب بافی.
جوراب. ( اِخ ) دهی است از دهستان نیر بخش مرکزی شهرستان اردبیل دارای 1040 تن سکنه. آب آن از رودخانه و محصول آنجا غلات، حبوبات. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
جوراب. ( اِخ ) دهی است جزو دهستان ارنگه بخش کرج شهرستان تهران دارای 255تن سکنه. رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 شود.

پاپوش است اما نه برای دوختن، پوشاک پاکه ازنخ یاپشم یاابریشم بادست یاماشین
( اسم ) پایتابه ای که آنرا از نخهای پنبه یی یا پشمی و یا ابریشمی بافند و پا را بدان پوشانند. جمع: جوارب.
پایتابه جمع جوراب و جورابه نیز مثل آنست.