معنای تعبیه در زبان فارسی به چندین جنبه اشاره دارد. نخستین معنای آن، قرار دادن یا نصب یک چیز در مکانی مناسب است. به عبارت دیگر، تعبیه به معنای قرار دادن اجزا در یک ساختار مشخص میباشد. دومین جنبه این واژه به آمادهسازی و ساختن مربوط میشود، جایی که فرد یا گروهی اقدام به ایجاد یا شکلدهی به چیزی میکنند. همچنین، تعبیه به مفهوم جاسازی کردن نیز استفاده میشود، یعنی قرار دادن یک شیء به طور پنهانی یا درون چیزی دیگر. به طور کلی، تعبیه به معنای قرار دادن، نصب کردن یا آمادهسازی اشیاء در یک مکان یا موقعیت خاص است و این مفهوم در بسیاری از زمینهها کاربرد دارد. در واقع، این واژه به نوعی از دقت و توجه به جزئیات در فرآیندها و ساختارها اشاره دارد که در زندگی روزمره و حرفهای ما بسیار حائز اهمیت است.
تعبیه
لغت نامه دهخدا
( تعبیة ) تعبیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) تعبئة. ( اقرب الموارد ). لشکر بترتیب بداشتن جنگ را. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). تَعَبّی. ( منتهی الارب ).آراستن و آماده کردن لشکر و سامان آن را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آراستن. ( غیاث اللغات ). تعبیه. آرایش جنگی:
پیرایه عالم تویی،فخر بنی آدم تویی
داناتر از رستم تویی، در کار جنگ و تعبیه.منوچهری.خوارزمشاه چون بشنید، ده سرهنگ با خیل سوی بخارا تاختن آورد وخود به تعبیه رفت و راه ها از چپ و از راست بگرفت تااز کمین خللی نزاید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 348 ). آلتونتاش چون به دبوسی رسید طلیعه علی تکین پیدا آمد، فرمود تا کوس فروکوفتند و بوقها بدمیدند با تعبیه تمام براند و لشکرگاهی کردند برابر خصم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 350 ). چون صبح بدمید خوارزمشاه بر بالایی بایستاد و سالاران و مقدمان نزدیک وی و تعبیه ها بر حال خویش. گفت ای آزادمردان چون روز شود خصمی سخت... پیش خواهد آمد. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 351 ). و بسیجیده آن شده که بر این تعبیه در صحرای مباسطت آیم. ( کلیله و دمنه ). ابوعلی هم بر آن منوال تعبیه لشکر بیاراست. ( ترجمه تاریخ یمینی ). چون به نزدیک دشمن رسید به تعبیه لشکر مشغول شد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ اول تهران ص 349 ). || ساختن چیزی که قدری غریب نماید. ( غیاث اللغات ).
|| آماده کردن و ترتیب دادن چیزی.( آنندراج ). نظم و ترتیب دادن:
این دولت و این ملک ببازی نتوان داشت
بازی نبود تعبیه اختر سیار.امیرمعزی ( از آنندراج ).بفرمود تا بزمگان او به تعبیه خیول و تغشیه فیول بیاراستند. ( ترجمه تاریخ یمینی چ اول تهران ص 332 ). || مقرر نمودن. متمکن کردن. قرار دادن. استوار کردن.
|| حیله جنگی. خدعه جنگی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ): خوارزمشاه چون لشکر سلطانی بدیداول بشکوهید که علی تکین [ یعنی جنگ با علی تکین ] تعبیه است [ و قصد این لشکر فروگرفتن خوارزمشاه است ]،خود را فراهم گرفت و کشتی از میان جیحون بازگردانیده بود تا کدخدایش احمد عبدالصمد وی را قوت دل داد.( تاریخ بیهقی، یادداشت مرحوم دهخدا ). || پنهان کردن و پوشیدن چیزی را. ( غیاث اللغات ). پنهان داشتن. به حیله و مکر در جایی قرار دادن: و در میان ما به عیاری تعبیه شده تا بوقت فرصت یاران را خبر کند. ( گلستان ). چه دانید اگر این هم از جمله دزدان است به عیاری در این کاروان تعبیه شده. ( گلستان ). || بمجاز مطلق حیله:
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. آماده کردن.
۳. [قدیمی] بسیج کردن سپاه.
فرهنگ فارسی
۱( مصدر ) آراستن ساختن آماده کردن ( سپاه لشکر ). ۲ - ( اسم ) آراستگی ساختگی آرایش. ۳ -( اسم )ساز و برگ.
ویکی واژه
آراستن، آماده کردن.
فراهم آوردن مقدمات هر کاری.
تعبیة