کلمه خوشایند در زبان فارسی به معنای دلپذیر، خوش و رضایت‌بخش است. این واژه به عنوان یک صفت برای توصیف اشیاء یا وضعیت‌ها به کار می‌رود و می‌تواند به تنهایی یا به عنوان صفت همراه با اسم‌ها استفاده شود. این کلمه قابلیت ترکیب با دیگر صفات یا قیدها را دارد و به طور کلی برای بیان احساسات یا حالات مختلف به کار می‌رود. در نوشتن این کلمه، دقت کنید که حروف به درستی نوشته شوند. همچنین، این واژه می‌تواند با افعال مختلف ترکیب شده و معانی گوناگونی را به وجود آورد.
خوشایند
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (اسم مصدر ) چاپلوسی، تملق.
۳. رضایت.
فرهنگ فارسی
تملق یا با مزه لذیذ
( خوش آیند ) ( صفت ) مقبول دلپذیر پسندیده.
جملاتی از کلمه خوشایند
چو خال چهره خوشاینده بودی، ار به مثل به آفتاب ازو ذرّه‌ای شدی داخل
دلم از دیدن مکتوب تو جان کرد نثار بی تکلف چه خوشاینده جوابی ننوشت
هرگز نبرم شکوه دلدار به اغیار افسر، گله از یار خوشایند نباشد
