زرتشت

زرتشت، که به زبان‌های مختلف به نام‌های زرتوشتر یا زرتش نیز شناخته می‌شود، بنیان‌گذار دین زرتشتی است. او در حدود ۳۷۰۰ سال پیش، در منطقه‌ای که امروزه بخشی از ایران است، زندگی می‌کرد.

آموزه‌ها

وی به یک خدای یگانه به نام اهورامزدا اعتقاد داشت. او آموزه‌هایی درباره دوگانگی خیر و شر، عدالت، و مسئولیت انسان در انتخاب بین این دو ارائه داد. او به پیروان خود آموخت که با انجام اعمال نیک، می‌توانند در پیروزی خیر بر شر کمک کنند.

کتاب مقدس

کتاب مقدس زرتشتیان اوستا نام دارد. این کتاب شامل متون دینی، شعرها، دعاها و قوانین اخلاقی است و بخش مهمی از آموزه‌های این پیامبر را شامل می‌شود.

آتش‌پرستی

پیروان این مذهب به آتش به عنوان نماد پاکی و نور احترام می‌گذارند و آتشکده‌ها به عنوان مکان‌های مقدس برای عبادت و مراسم دینی استفاده می‌شوند.

تأثیر تاریخی

این دین در تاریخ ایران نقش مهمی ایفا کرده و در دوره‌های مختلف، به ویژه در دوران هخامنشیان، به عنوان دین رسمی کشور شناخته می‌شد و بر بسیاری از فرهنگ‌ها و ادیان دیگر تأثیر گذاشته است.

پیروان

پیروان این دین امروزه به عنوان یک اقلیت مذهبی در ایران و دیگر کشورها (مانند هند) زندگی می‌کنند و به حفظ سنت‌ها و آموزه‌های زرتشتی ادامه می‌دهند.

تصویر معنی زرتشت

لغت نامه دهخدا

زرتشت. [زَ ت ُ ] ( اِ ) آفریده اول. || نفس کل. || نفس ناطقه. || عقل فلک عطارد. || عقل فعال. || رب النوع انسان. || راست گوی. || نور یزدان. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کلیه این معانی مجعول است. رجوع به زردشت شود. ( حاشیه برهان چ معین ).
زرتشت. [ زَ ت ُ ]( اِخ ) زردشت را... گویند که پیشرو و پیشوای آتش پرستان است. ( برهان ) ( آنندراج ). بمعنی زردشت. ( جهانگیری ). یکی از نامهای شت زردشت. ( ناظم الاطباء ). اصل آن زَرَثوشتَرَ است. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). زردشت.نام شخصی است از نسل منوچهر. شاگرد افلادوس حکیم که شاگرد فیثاغورث بود و در زمان گشتاسب دعوی نبوت کرد و مجوس او را پیغمبر دانند و زند را کتاب آسمانی گویند و زعم فردوسی آن است که او از نسل ابراهیم ( ع ) است و نامش ابراهام و زردشت لقب او همچنانکه نام حضرت ابراهیم اپراهام و زرتشت لقب او، چنانکه می گوید:
نهم پور زردشت پیشین بد او
براهیم پیغمبر راستگو
و معنی ترکیبی آن، زردشت یعنی آنکه زر پیش او زشت و مبغوض است، چنانکه در لغت دشت گذشت و اکثر اهل اسلام او را کاذب و ساحر دانند و شیخ مقتول و فاضل شهرزوری و علامه ٔشیرازی و جمعی از متأخیرین، چون علامه دوانی و میرصدرالدین و غیاث الدین منصور او را نبی فاضل و حکیم کامل دانند و اﷲ اعلم و زراتشت، زرداهشت، زردهشت، زرادشت و زراهشت نیز گویند و بعضی گفته اند او آذربایجانی بود، چون گشتاسب معجزه طلب کرد، به کوره مس تفته اندررفت. و در فقه امامیه از اهل بیت منقول است که مجوس را شبه کتاب از آن ثابت کنند که ایشان را رسولی بود زردشت نام، قوم فرس وی را تصدیق نکردند و بکشتند و کتاب وی بسوختند و بعد از قتل پشیمان شدند و هر کس هرچه از کتاب وی یادداشت نوشتند و خود نیز چیزی بدان دربستند و آن زند است که الحال در میان است. ( فرهنگ رشیدی ) ( از غیاث اللغات ). رجوع به تاریخ ایران باستان، یشتها، مزدیسنا، یسنا، خرده اوستا و زردشت شود.

فرهنگ فارسی

پیامبر ایران باستان از خانواده سپیتمه بعضی وی را از آذربایجان و برخی از ری و غالبا از شمال شرقی ایران دانند. در باب زمان او هم اختلاف بسیار است. سنت زردشتیان عصر ویرا حدود ۶٠٠ ق م. میداند و غالبا خاور شناسان قرنهای ۷ و ۶ ق م. را یاد میکنند. پدرش پوروشسپ و مادرش دغدو ( دغدویه ) نام داشت. وی معاصر گشتاسب بود و آن شهریار دین او را بپذیرفت.بعض سرود های گاتها ( از اوستا ) که در دستست از خود اوست. طبق روایت در حمله دوم ارجاسب تورانی ببلخ زردشت بدست یک تن تورانی از خاندان کرپ بنام براترک رش کشته شد.
پیشرو و پیشوای آتش پرستان زردشت

فرهنگ اسم ها

اسم: زرتشت (پسر) (فارسی، اوستایی، پهلوی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: zartošt) (فارسی: زرتشت) (انگلیسی: zartosht)
معنی: نام پیامبر ایرانی در زمان گشتاسپ پادشاه کیانی، دارنده ی شتر زرد، زردشت، ( اَعلام ) پیامبر ایران باستان از خانواده ای سپیتمه، زرتشت به معنی دارنده ی شتر زرد است، دارنده شتر زرد

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] زَرْتُشْتْ یا زَرْدُشْتْ، پیامبر ایران باستان. عده ای او را مروج یکتاپرستی معرفی کرده اند که آهورامزدا را تبلیغ می کرد و خدایان باستانی آریاییان را باطل می دانست. او آتش را یکی از مظاهر خدای روشنایی می دانست. برخی از مورخان او را اختلافی ترین شخصیت تاریخ دانسته اند. نقل شده است که زرتشت در سال ۶۶۰ قبل از میلاد به دنیا آمده و در سال ۶۳۰ قبل از میلاد به پیامبری مبعوث شده و در سال ۵۸۳ قبل از میلاد در سن ۷۷ سالگی در آتشکده ای در بلخ کشته شده است. کتاب مقدس زرتشت اوستا نام دارد. برخی مورخین بر این عقیده اند که توحیدی بودن یا دوگانه پرستی زرتشت روشن نیست. پیروان زرتشت به نام هایی مانند مَجوسی، گَبر و پارسی خوانده می شوند.
زرتشت یا زردشت، پیامبر ایران باستان است. عده ای او را مروج یگانه پرستی معرفی کردند که آهورامزدا را تبلیغ می کرد و خدایان باستانی آریاییان را باطل می دانست. او آتش را یکی از مظاهر خدای روشنایی می دانست.برخی می گویند زرتشت در زبان سریانی به معنای ابراهیم(ع) است و برخی دیگر زرتشت را یکی از امامان ملت ابراهیم(ع) یا پیامبری می دانند که کتاب بر او نازل شده است. برخی نسب او را به منوچهر یکی از شاهنشاهان ایران رسانده اند.بعضی از مورخان او را اختلافی ترین شخصیت تاریخ می دانند؛ تا جایی که برخی او را به شخصیت های افسانه ای تشبیه کرده اند.
زرتشت در سال ۶۶۰ قبل از میلاد به دنیا آمده، در سال ۶۳۰ قبل از میلاد به پیامبری مبعوث شده و در سال ۵۸۳ قبل از میلاد در سن ۷۷ سالگی در آتشکده ای در بلخ کشته شده است.

جملاتی از کلمه زرتشت

مگر نه بینی زرتشتیان همی سازند ز ضرع گاو گهی پادیاب و گه دستاب

ز سقراط گزین تا عهد «‌لوتر» ز زرتشت مهین تا پور سینا

پنج «فرجود» پدید آمده ازشت زرتشت که به پیغمبریش راست بود پنج گواه

پس به ایران بتاخت جیش عرب روز زرتشتیان رسید به شب

ولایات شمالی ایران، محتملاٌ در دوره اشکانی یا ساسانی، زرتشتی شدند. وجود آتشکده‌ها در استان مازندران مبین این حقیقت است. حدود قرن دوم هجری قمری مردم مازندران به دین اسلام گرویدند. در حال حاضر اسلام دین نخست شهر محسوب می‌شود و آمل به عنوان اولین مرکز حکومت مذهب شیعه دوازده امامی بوده‌است.