پشت دست اصطلاحی است که به معنای نادیده گرفتن یا پنهان کردن واقعیتها و مشکلات به کار میرود. این عبارت به نوعی به رفتارهایی اشاره دارد که در آن شخص به جای مواجهه با چالشها، سعی میکند آنها را از دید دیگران پنهان کند. این عمل میتواند ناشی از ترس، عدم اعتماد به نفس یا حتی تمایل به حفظ ظاهر باشد. در بسیاری از موارد، افرادی که رفتار پشت دست دارند، به دنبال جلب توجه یا تأیید دیگران هستند و از آنجا که نمیخواهند نقاط ضعف خود را نشان دهند، به این شیوه پناه میبرند. این نوع رفتار نه تنها میتواند به روابط اجتماعی آسیب بزند، بلکه میتواند فرد را از پیشرفت و رشد شخصی نیز باز دارد. در نهایت، باید توجه داشت که مواجهه با واقعیتها و قبول چالشها، کلید موفقیت و بهبود خود است و پنهان کردن آنها تنها موجب انباشت مشکلات خواهد شد.

پشت دست
لغت نامه دهخدا
پشت دست. [ پ ُ ت ِ دَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) ظهر کف
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- کف دست: ( نسوزد کسیرا تب دیگران مگر پشت دستی که ساید بر آن. ) ( خسرو دهلوی ) یا پشت دست بر زمین نهادن ( گذاشتن ). کمال فروتنی نمودن زاری و فروتنی کردن. یا پشت دری بر کندن. یا پشت دست خاییدن. پشیمان شدن افسوس خوردن ندامت تحسر تاسف. یا پشت دست داغ کردن. ( مصدر ) خود را ملزم بعدم تکرار کاری یا گفتاری کردن. یا پشت دست زدن. ( مصدر ) زدن با پشت دست. یا پشت دست کندن. ( مصدر ) یا پشت دست گزیدن. ( مصدر )
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه پشت دست
مانع مشو ز خوردن خون اهل درد را بیجا مزن به شربت رنجور پشت دست
می زند نبضم بر انگشت طبیبان پشت دست با تو روی آورده ام یارب دوایی ده مرا