ملایکه

ملایکه. [ م َ ی ِ ک َ / ک ِ ] ( ع اِ ) ملائکه: تا همه ملایکه را معلوم گشت فضل مصطفا علیه السلام. ( تاریخ سیستان ص 39 و 40 ). و رجوع به ملائکه شود.

(مَ یِ کِ ) [ ع. ملائکة ] (اِ. ) جِ. ملک، فرشتگان.

= مَلَک

( اسم ) جمع ملک و ملائک فرشتگان: [... و ملایکه باستماع مجلس مبادرت نمودند... ] ( جوامع الحکایات ۷۶:۱ ) توضیح در فارسی گاه بجای مفرد آید: [ اقضی القضاه عمر عبد العزیز راست جا هی کزان ملایکه حرز حریز کرد. ] ( خاقانی. سج. ۸۵۵ )

ملائکه
رجوع شود به:فرشته

ملائکة
جِ. ملک؛ فرشتگان.

💡 و طور ششم را سویدا گویند و آن معدن مکاشفات غیبی و علوم لدنی است و منبع حکمت و گنجینه خانه اسرار الهی و محل علم اسما که «و علم آدم الاسما کلها» آن است و در وی انواع علم کشف شود که ملایکه از آن محرومند. مولف گوید:

💡 بر تربتش ملایکه ساجد نبود اگر او پا نسوده بود به سامان کربلا

💡 اگر ملایکه را کار مشکلی افتد ز روی عجز بیارند رو بر این درگاه

💡 ای ورد ملایکه دعای سر تو سر نیست زمانه را به جای سر تو

💡 طاوس ملایکه ز نو شاید گر چون عنقا در آشیان ماند