اسم صالحه، که در زبان عربی به معنای زن شایسته و درستکار است، به عنوان یکی از نام‌های مذهبی و قرآنی شناخته می‌شود. این نام به مفهوم نیکویی و خوبی در اعمال و اعتقادات دینی اشاره دارد. صالحه به عنوان مؤنث صالح، نمادی از زنان مؤمن و راستین به شمار می‌آید، که نه تنها در زندگی شخصی خود، بلکه در جامعه نیز به انجام کارهای نیک و مثبت اهمیت می‌دهند. این نام، تأکیدی بر ویژگی‌های اخلاقی و روحانی یک زن است که در پی نیکی و درستکاری می‌باشد. در واقع، صالحه نشان‌دهنده تعهد به اصول دینی و رفتارهای پسندیده است که می‌تواند الگوی خوبی برای دیگران باشد.
صالحه
لغت نامه دهخدا
صالحة. [ ل ِ ح َ ] ( اِخ ) قریه ای است بر طریق مالقه در اندلس که بسیاری از بنی قسیعی از اعیان غرناطه در آن سکونت دارند. ( الحلل السندسیة ج 1 ص 295 ).
صالحة. [ ل ِ ح َ ] ( اِخ ) بنت الملقن. یکی از زنان ماهر در حدیث و اخبار و دختر شیخ نورالدین ابوالحسن علی از احفاد ابن الملقن است. مولد او به سال 795 هَ. ق. است و به سال 876 درگذشت. خواهر وی خدیجة بنت الملقن نیز از محدثات معروف است. ( قاموس الاعلام ترکی ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (صفت ) دارای صلاحیت: دادگاه صالحه.
فرهنگ فارسی
مونث صالح ۱ - زن نیکو کار جمع: صالحات. ۲ - عمل نیک حسنه.
بنت الملقن یکی از زنان ماهر در حدیث و اخبار و دختر شیخ نورالدین ابوالحسن علی از احفاد ابن الملقن است
فرهنگ اسم ها
معنی: مؤنث صالح، شایسته و درستکار، نیک، خوب، دارای اعتقاد و عمل درست دینی، ( مؤنث صالح ) ( زنِ صالح )، صالح
ویکی واژه
زن نیکوکار.
عمل نیک، حسنه.
صالحات.
جمله سازی با صالحه
در این مصالحه بی شک نهفته سری بود که کس نداند جز ذات قادر ذوالمن
ثواب روزه سی روزه را مصالحه کرد بیک پیاله می ناب خوشگوار امروز
خوبست خطاکاری بدکاران را در محکمه صالحه اثبات کنند
