یعقوب

یعقوب معروف به اسرائیل یکی از پیامبران الهی و از نسل حضرت ابراهیم است. او فرزند اسحاق و رفقه بود و برادر دوقلویی به نام عیسو داشت که حق نخست‌زادگی را از او گرفت. یعقوب با دو دختر دایی خود، لیه و راحیل ازدواج کرد و برای هر یک از آنها هفت سال برای پدرشان لابان کار کرد. او دوازده پسر داشت که بعدها سرسلسله دوازده قبیله بنی‌اسرائیل شدند. در زمان قحطی سرزمین کنعان، یعقوب به همراه خانواده‌اش به مصر مهاجرت کرد تا به پسرش یوسف که در آنجا به مقام عزیزی رسیده بود، بپیوندد. نسل او را بنی‌اسرائیل می‌نامند. در قرآن کریم، به عنوان پیامبر الهی و جانشین پدرش اسحاق معرفی شده و نام او شانزده بار در قرآن ذکر شده است. اشاراتی به او در سوره‌های آل عمران و مریم وجود دارد. یعقوب بن اسحاق کندی، که در سال ۲۵۸ هجری قمری درگذشت، از برجسته‌ترین دانشمندان جهان اسلام در زمینه‌های فلسفه، حکمت، نجوم و طب به شمار می‌رود. او از خاندان پادشاهان بنی کندی بود و در دوران خلافت مأمون، معتصم و متوکل عباسی می‌زیست. کندی که در بغداد سکونت داشت، به زبان‌های یونانی و سریانی تسلط داشت و در ترجمه متون این زبان‌ها مهارت داشت. وی حدود ۲۰۰ اثر در زمینه‌های مختلف علمی از جمله منطق، فلسفه، هندسه، حساب، موسیقی، نجوم و طب تألیف کرد. به دلیل تبحر در علوم مختلف و تألیفات متعدد، او را در ردیف دانشمندان بزرگی چون ارسطو و ابن سینا قرار می‌دهند. از آثار مهم او که به زبان عربی نوشته شده می‌توان به رساله فی النفس، فی الابانه عن وحدانیه الله اشاره کرد.