پیغاره

چونک مجلس بی چنین پیغاره نیست از حدیث پست نازل چاره نیست

شب ز خود رفتم و بر شعله گشودم آغوش کو بدآموز که پیغاره به دلدار برد

خواهم که دگر سخن به پیغاره نم تا جان ستم رسیده را چاره کنم

سرانجام مرگست زو چاره نیست به من بر بدین جای پیغاره نیست

تو دانی که ما سخت بیچاره‌ایم نه بر جای خواری و پیغاره‌ایم

ز فرمان تن‌آزاده و ژنده‌پوش ز آواز پیغاره آسوده گوش