پوییدن

پوییدن به معنای حرکت و فعالیت است و می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. یکی از معانی آن دویدن است که به حرکت سریع و فعال اشاره دارد و معمولاً با پاها انجام می‌شود. این نوع حرکت می‌تواند به منظور ورزش، فرار از خطر یا رسیدن به مقصدی خاص باشد. معنای دیگر پوییدن به شتاب رفتن است که به معنای حرکت با سرعت و شتاب بیشتر است و ممکن است به دلیل ضرورت یا نیاز به رسیدن به هدفی در زمان کوتاه‌تر باشد. همچنین، پوییدن به معنای به هر سو رفتن و جستجو کردن نیز است که به معنای کاوش و جست‌وجو در مکان‌های مختلف اشاره دارد. این نوع پوییدن می‌تواند به معنای بررسی محیط، یافتن اطلاعات یا تجربه‌های جدید باشد.

لغت نامه دهخدا

پوییدن. [ دَ ] ( مص ) رفتن. دویدن. رفتنی نه بشتاب و نه نرم. ( لغت نامه اسدی ) ( صحاح الفرس ). خبب. رفتن نه بشتاب

فرهنگ معین

(دَ ) (مص ل. ) دویدن، به شتاب رفتن.

فرهنگ عمید

۱. دویدن.
۲. به شتاب رفتن.
۳. به هر سو رفتن و جستجو کردن: به گرد او نرسد پای جهد من هیهات / ولیک تا رمقی در تن است می پویم (سعدی۲: ۵۲۶ ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- رفتن ( نه بشتاب و نه نرم ): [ بدو گفت شبگیر از ایدر بپوی بدین مرزبانان لشکر بگوی.] ( شا. بخ ۲۳۲۹: ۸ )

ویکی واژه

دویدن، به شتاب رفتن.

جملاتی از کلمه پوییدن

پوییدن راه تو به سر گر دهدم دست از شادی آن پای نیاید به زمینم
سبک طوق و زنجیر از او باز کرد چپ و راست پوییدن آغاز کرد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم