پرستاری

من و چشم تو و دل هر سه علیل و بیمار هم مگر لعل تو آید به پرستاری دل

کسی را که بودی تبی تاب‌سوز نمودی پرستاری‌اش تا به روز

مسند آرای خراسان خان عالی‌شان حسین ای پرستاریت بر افلاک و انجم فرض عین

به هرجا هست بیماری پرستارش شود مردم دل من را پرستاری نماید چشم بیماری

کعبه ز سر شوق ببت خانه شتافت بت زنده شد و ترا پرستاری کرد