والله

باز آ که شهر بی تو تاریک و تیره باشد در شهر بی تو نتوان، والله که در جهان هم

تو جهان زندگی و این جهان بندگی تو ز شاه شه نشان والله نشان دیگری

گفت جوحی با پدر ای ارجمند والله این را خانهٔ ما می‌برند

ور نه آنچ او می‌کند با عاشقان والله ار در روم کافر می‌کند

براه عشق چون گشتم روانه اسیری خوش بگو والله حافظ

لیکن ز آنسان گرم نداری پس از آن والله که مرا آرزو آید زندان