موسی

موسی از پیامبران اولوالعزم به شمار می‌آید. زبان‌شناسان بر این باورند که نام موسی از دو بخش مو به معنای آب و شا به معنای درخت تشکیل شده است و این نام به دلیل آنکه از میان آب و درخت به دنیا آمده، به او داده شده است. در عهد عتیق، او به عنوان قانون‌گذار و داور قوم عبرانی شناخته می‌شود که بنی‌اسرائیل را از مصر به سرزمین موعود کنعان هدایت کرد. او ادعا کرد که در کوه سینا، شریعت شفاهی و کتبی را که شامل احکام ده فرمان حک شده بر الواح سنگی از سوی یهوه است، دریافت کرده است. پنج سفر نخست عهد عتیق که در یهودیت به نام تورات شناخته می‌شود، به او نسبت داده شده است. بر اساس روایت تورات، پس از آنکه فرعون فرمان قتل تمامی نوزادان پسر عبرانیان را صادر کرد، موسی نوزاد در نی‌زارهای کنار نیل پنهان شد. یکی از دختران فرعون او را پیدا کرده و بزرگ کرد. در نهایت، او به عنوان رهبر قوم بنی‌اسرائیل در خروج از مصر و ۴۰ سال سرگردانی در بیابان شناخته می‌شود. موسی در سن ۱۲۰ سالگی پس از اینکه از کوه فِسجَه به سرزمین موعود نگاهی انداخت، جان سپرد.