ملامت به معنای سرزنش، انتقاد یا محکوم کردن فردی به خاطر رفتار یا عمل خاصی است. این واژه به حالتی اشاره دارد که در آن شخصی به دلیل انجام کاری ناپسند یا نادرست مورد قضاوت و سرزنش قرار میگیرد. ملامت میتواند از سوی دیگران، مانند دوستان، خانواده یا جامعه، به فردی که رفتار نامناسبی داشته، اعمال شود. این نوع انتقاد ممکن است به صورت کلامی یا غیرکلامی باشد و میتواند تأثیر عمیقی بر روحیه و احساسات فرد مورد ملامت قرار گرفته بگذارد. این عمل به عنوان ابزاری برای اصلاح رفتارهای نادرست تلقی میشود و هدف آن ایجاد تغییر در رفتار فرد است. اما در عین حال، اگر به صورت ناعادلانه یا بیش از حد انجام شود، میتواند منجر به احساس شرم، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس در فرد شود.

ملامت
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. نکوهش، سرزنش.
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) سرزنش کردن. ۲ - ( اسم ) سرزنش نکوهش: [ عقوبت زلت عتاب باشد عقوبت تقصیر ملامت. ] ( مرزبان نامه. تهران. چا. ۱۱۷:۱ )
ویکی واژه
سرزنش کردن، نکوهش.
جمله سازی با ملامت
هر آنچه راحت و لذت بود به عشق در است مرا به عشق ملامت چرا کنند همی
چه سود سنگ ملامت زدن نزاری را که مانده در گل عشقم ز پای تا گردن
چرا ز سنگ ملامت شکسته دل باشم؟ که همچو موج مرا از شکست بال و پرست
بخور سوگند وز تهمت برستی روان را از ملامتها بشستی
ماییم و غم عشق و سر کوی ملامت گم کرده ز بی خویشتنی راه سلامت
چند نصیحت کند دوستم از نیک و بد چند ملامت کند دشمنم از پیش و پس