مَخصَب به مکانی اطلاق می‌شود که در آن نعمت و فراوانی به چشم می‌خورد. این واژه به ویژه به زمین‌هایی اشاره دارد که دارای غلات و نباتات فراوان هستند و سالی پربار و سرشار از محصول دارند. به عبارت دیگر، مخصب به زمین‌هایی گفته می‌شود که سرسبز و پر از گیاهان مختلف بوده و به خاطر باروری خود شناخته می‌شوند. چنین سرزمین‌هایی به دلیل شرایط مناسب آب و هوایی و خاک حاصلخیز، توانایی تولید محصولات کشاورزی بالا را دارند و می‌توانند به تأمین نیازهای غذایی جامعه کمک کنند. در واقع، مخصب بودن یک سرزمین نشان‌دهنده قدرت آن در تأمین منابع غذایی و ثروت طبیعی است.
مخصب
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
ویکی واژه
مکانی که در آن خیر و برکت و فراوانی باشد.
