مارتیا

مارتیا، که به زبان پهلوی و به صورت مارتیا تلفظ می‌شود، به معنای جوانمرد و انسان است. این نام به دوران کهن و تاریخی ایران بازمی‌گردد و به نوعی به شخصیت‌های برجسته و ارزشمند نسبت داده می‌شود. همچنین، این واژه به داریوش اول، یکی از پادشاهان بزرگ هخامنشی، مرتبط است. در تاریخ، نام مارتیا در کتیبه بیستون به عنوان پیشوای شورش عیلام ذکر شده است. این کتیبه، که یکی از مهم‌ترین منابع تاریخی به شمار می‌رود، نشان‌دهنده قدرت و نفوذ داریوش در مقابله با شورش‌ها و حفظ یکپارچگی امپراتوری هخامنشی است. به همین دلیل، مارتیا نه تنها یک نام، بلکه نمادی از شجاعت و ایستادگی در برابر چالش‌ها و ناپایداری‌های سیاسی آن زمان می‌باشد.