لغت نامه دهخدا
لوعة. [ ل َ ع َ ] ( ع مص ) لوع. سوختن دوستی دل کسی را. بیمار ساختن. || ناشکیبائی و بی آرامی کردن و یا بیمار شدن. ( منتهی الارب ).
لوعت
لوعة. [ ل َ ع َ ] ( ع مص ) لوع. سوختن دوستی دل کسی را. بیمار ساختن. || ناشکیبائی و بی آرامی کردن و یا بیمار شدن. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. سوزش قلب و رنج و سختی از عشق یا از اندوه یا از مرض.
ویکی واژه
بی تابی کردن.
سوزش دل از غم یا عش
جمله سازی با لوعت
انت حبیب مهجتی انت طبیب علتی انت شفاء لوعتی لیس هوای فی سواک
الا یا رسولا ان بلغت دیارهم فبلغ الیهم حال شوقی ولوعتی
لم یبق فی لوعتی شیی یقاومها القلب فی لهبٍ والجفن کالجفل
