لَمسی یا تاچ‌پَد، یک افزارۀ ورودی و اشاره‌گر است که در رایانه‌های قابل‌حمل و برخی سامانه‌های الکترونیکی به‌کار می‌رود. این وسیله معمولاً به‌صورت یک قطعۀ مستطیل‌شکل و حساس در زیر صفحۀ کلید قرار دارد و جایگزین ماوس در محیط‌های فاقد فضای کافی برای حرکت می‌شود. کاربر با حرکت دادن انگشت یا یک شیء غیررسانا بر روی سطح لمسی، می‌تواند اشاره‌گر را در جهت‌های گوناگون بر روی صفحۀ نمایش هدایت کند.
عملکرد لمسی مبتنی بر تشخیص موقعیت و جابه‌جایی تماس است. هنگامی که کاربر انگشت خود را بر سطح آن می‌کشد، حسگرهای موجود در زیر صفحۀ لمسی، موقعیت و حرکت را شناسایی و به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کنند. این سیگنال‌ها سپس توسط سامانۀ عامل پردازش شده و مکان‌نما بر اساس آن جابه‌جا می‌شود. علاوه بر این، قابلیت تشخیص ضربه یا تپ بر روی سطح لمسی، عمل کلیک کردن را شبیه‌سازی می‌کند و نیاز به دکمۀ فیزیکی جداگانه را کاهش می‌دهد.
امروزه لمسی‌ها با پشتیبانی از چندین ژست لمسی، امکانات پیشرفته‌تری را نیز فراهم می‌کنند. برای نمونه، حرکت دو انگشت برای بزرگ‌نمایی یا کوچک‌نمایی صفحه، کشیدن دو انگشت برای پیمایش و راست‌کلیک با ضربۀ هم‌زمان دو انگشت از جمله قابلیت‌های رایج این افزاره هستند. این ویژگی‌ها لمسی را به یک ابزار کارآمد، دقیق و همه‌کاره در رایانه‌های همراه تبدیل کرده است.