فجر به معنای نوری است که پیش از طلوع خورشید بر زمین می‌تابد. این واژه به سپیده‌دم و فلق اشاره دارد و نشان‌دهنده آغاز روز جدید است. همچنین، فجر نام سوره‌ای در قرآن کریم است که در آیه‌های آن به موضوعات مختلفی پرداخته می‌شود. این سوره، که نود و یکمین سوره قرآن است، شامل سی آیه است و به تأمل در آفرینش و نشانه‌های الهی می‌پردازد. فجر به عنوان نماد امید و روشنی در زندگی مسلمانان، یادآور لحظات معنوی و بیداری روحی است که هر روز با طلوع صبح آغاز می‌شود. این مفهوم در زندگی روزمره ما می‌تواند به عنوان یک نشانه از تجدید حیات و فرصتی برای شروعی تازه مورد توجه قرار گیرد.
فجر
لغت نامه دهخدا
- صلوة فجر؛ نماز بامداد. دوگانه. رجوع به دوگانه شود.
|| ( ص ) طریق فجر؛ واضح. ( اقرب الموارد ).
فجر. [ ف َ ] ( اِخ ) سوره هشتادونهم از قرآن. از سوره های مکیه و شامل سی آیت است. پس از سوره غاشیه و پیش از سورة البلد قرار دارد.
فجر. [ ف َ ج َ ] ( ع اِمص ) بخشش. || جوانمردی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): هو من اهل الفجر لا من اهل الفجور. ( اقرب الموارد ). || مردی و احسان. ( منتهی الارب ). معروف. ( اقرب الموارد ). || بسیاری ِ مال. ( منتهی الارب ). مال و بسیاری آن. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (اسم ) هشتاد ونهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه، الفجر.
* فجر کاذب: [قدیمی] = صبح * صبح کاذب
* فجر صادق: [قدیمی] = صبح * صبح صادق
فرهنگ فارسی
سپیدی صبح، سپیده دم، سپیدی آخرشب
( اسم ) سفیدی آخر شب روشن پگاه که سرخی آفتاب است در سیاهی شب. یا فجر اول. یا فجر کاذب. صبح کاذب. یا فجر ثانی. یا فجر صادق. صبح صادق. یا صلوه فجر. نماز بامداد دوگانه.
بخشش. یا جوانمردی
فرهنگ اسم ها
معنی: نوری که از مدتی پیش از طلوع خورشید به زمین می تابد، سپیده ی صبح، فلق، سوره ی هشتادو نهم از قرآن کریم، دارای سی آیه
ویکی واژه
جمله سازی با فجر
دو گیسوی تو جانا لیله القدر بیاض گردن تو مطلع الفجر
گفت ماه صیام قبل الفجر گفته ای فجر را اذان پی اجر
آنست شب قدر که بر طلعت ماهی تا مطلع فجرش به تماشا گذرانی
