ضمنی در زبان فارسی دو معنای اصلی دارد: یکی به معنای اشاره‌ای و تلویحی و دیگری به معنای مرتبط با یک موضوع خاص یا دربرگیرنده آن. این معنا به احساسات، مفاهیم و معانی غیرمستقیمی اشاره دارد که با شنیدن یک کلمه به ذهن خطور می‌کند. این معانی می‌توانند بسته به تجربیات شخصی، فرهنگی و عاطفی هر فرد متفاوت باشند. به عنوان مثال، واژه خانه ممکن است برای برخی افراد نماد امنیت و آرامش باشد، در حالی که برای دیگران یادآور خاطرات تلخ یا احساسات منفی است. معنای ضمنی یک کلمه با معنای صریح یا لغوی آن که به تعریف اصلی کلمه اشاره دارد، متفاوت است. این واژه به چیزی اشاره دارد که به طور مستقیم بیان نشده، اما در دل یک موضوع یا مفهوم وجود دارد یا از آن استنباط می‌شود. به عنوان مثال، تعهد ضمنی به معنای وجود تعهدی است که به‌طور صریح بیان نشده، اما از شرایط یا موقعیت قابل استنباط است. همچنین، دانش ضمنی به دانش شخصی و غیرقابل فرموله‌سازی اشاره دارد که به راحتی نمی‌توان آن را به دیگران منتقل کرد. این واژه می‌تواند به معنای اشاره به یک مفهوم غیرمستقیم و تلویحی یا به چیزی که در بطن یک موضوع وجود دارد و به‌طور مستقیم بیان نشده، اشاره کند.
