شنبلیله یک گیاه سالانه از خانواده باقلاییان است که به‌طور گسترده‌ای در مناطق نیمه‌خشک کشت میشود. این گیاه به‌خصوص در غذاهای مختلف از جمله غذاهای هندی و خاورمیانه‌ای کاربرد دارد و از زمان‌های باستان به عنوان یک ماده غذایی استفاده میشود.
مشخصات ظاهری: شنبلیله دارای برگ‌هایی با سه برگچه کوچک و بیضی شکل است. گل‌های آن زرد مایل به سبز هستند و میوه‌اش به صورت حبوبات کوچک و قهوه‌ای رنگ می‌باشد.
استفاده در آشپزی: دانه‌های این گیاه به عنوان ادویه در غذاها استفاده می‌شوند. این دانه‌ها به صورت کامل یا آسیاب شده در تهیه ترشی‌ها، خوراک‌های سبزیجات، دال‌ها و مخلوط‌های ادویه به کار می‌روند. برگ‌های تازه آن نیز در برخی خورشت‌ها و غذاها به عنوان سبزی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
خواص دارویی: شنبلیله به عنوان یک گیاه دارویی در طب سنتی شناخته میشود و ممکن است خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی داشته باشد. اما شواهد علمی قوی برای تأثیرات درمانی آن وجود ندارد و مصرف آن در مقادیر زیاد می‌تواند عوارض جانبی به دنبال داشته باشد.
عوارض جانبی و احتیاط‌ها: شنبلیله ممکن است باعث بروز واکنش‌های آلرژیک شود و در برخی موارد به‌ویژه برای زنان باردار توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است باعث انقباضات زودرس رحم شود. همچنین افرادی که به بادام‌زمینی یا نخودفرنگی آلرژی دارند باید از مصرف آن اجتناب کنند.
