شاخ

گوزن و شاخ‌ های آن از دیرباز در تمدن ها و اساطیر مختلف به عنوان نمادهایی با معانی عمیق و متنوع شناخته شده‌اند.

در بسیاری از تمدن‌ ها، گوزن به عنوان نماد قدرت، زیبایی و شکوه طبیعت مطرح بوده است.

شاخ‌ این حیوان به دلیل اینکه هر ساله دوباره رشد می‌کنند در فرهنگ‌های باستانی، نمادی از باروری و تجدید حیات محسوب می‌شدند.

در اساطیر، گوزن به عنوان موجودی مقدس و مرتبط با خدایان دیده می‌شود.

در فرهنگ‌های بومی آمریکایی، این حیوان زیبا به عنوان نماد روح و قدرت‌های معنوی شناخته می‌شود و در مراسم‌های مختلف به عنوان نماد تقدس و ارتباط با طبیعت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در هنر از جمله هنرهای بومی، هنرهای قرون وسطایی و حتی هنر مدرن، شاخ‌ گوزن غالباً به عنوان سمبلی از زیبایی و قدرت در نقاشی‌ ها و مجسمه‌ ها به تصویر کشیده می‌شوند.