ستردن

خالی به کشیدن نشد از آه، دل من از آینه جوهر نشود کم به ستردن

و گفت: زهد حقیر داشتن دنیا است وآثار او از دل ستردن.

چه خوش باشد به خلوت باده خوردن به مشکین زلف جانان لب ستردن

کسروی از سره‌گرایان نبود و از ستردن زبان پارسی از «همهٔ» واژگان بیگانه بیزاری می‌نمود. او می‌گفت سره‌گرایان که هوادار پاکسازی پارسی از هرگونه واژهٔ تازی هستند راه نادرستی می‌پویند و باید واژگانی چون «کتاب»، «جمله» و غیره را نگاه داشت و نام‌واژگان (اسم‌ها) یی که اکنون در زبان توده بسیار کاربرد دارند را دست نزد.

گرمیش به آب گرم بردند چرک از تن و مو ز سر ستردند