لغت نامه دهخدا
غنیمت دان ز آب غوره بغرایی چو میدانی
که بیش از چند روزی غوره در بستان نمی ماند.بسحاق اطعمه.
آب غوره
غنیمت دان ز آب غوره بغرایی چو میدانی
که بیش از چند روزی غوره در بستان نمی ماند.بسحاق اطعمه.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
* آبغوره گرفتن: (مصدر لازم )
۱. گرفتن آب از غوره.
۲. [عامیانه، مجاز] گریه کردن، اشک ریختن.
فرهنگ فارسی
آب غوره:افشره غوره، آبی که ازانگورنارس می گیرند، آبغوره گرفتن: کنایه ازگریه کردن، اشک ریختن
( آب غوره ) ( اسم ) عصاره ای که از غور. انگور گیرند. یا آب غوره شش انداز.
عصاره ای که از غوره انگور گیرند
دانشنامه اسلامی
آب غوره حتی در صورت جوشیدن و کم نشدن دو سوم آن، پاک و نوشیدن آن حلال است.
الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۵۹.
۱. ↑ الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۵۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۰۳.
...
ویکی واژه
عصاره غوره.
آب غوره گرفتن کنایه از :گریه کردن.
جمله سازی با آب غوره
آبغوره یا آب غوره عصارهٔ غوره است که برای طعم دادن و ترش کردن غذا به کار می‌رود.
پیری کلیچه پز کرد بر منبری نصیحت کز آب غوره یاران حلوا نمی توان کرد
آش ساک نوع دیگری از انواع آش‌های ایرانی است. در طبخ این نوع آش از اسفناج و لپه و آرد برنج و پیاز و گوشت چرخ‌کرده و آب غوره و تخم مرغ و پیاز و روغن استفاده می‌شود و این آش با نعناداغ تزئین و مصرف می‌شود.
آش غوره نوعی از انواع آش‌های ایرانی است. در طبخ این آش از غوره عسگری تازه سبزیجات مخصوص نظیر: تره، جعفری، گشنیز، نعناع و حبوبات نظیر لپه و لوبیا استفاده می‌شود و این آش با گوشت مرغ و نعناداغ و آب غوره یا آبلیمو مصرف می‌شود.
