ارجح واژه‌ای است که از ریشه عربی رجحان مشتق شده و به عنوان صفت تفضیلی، برتری و اولویت را بیان می‌کند. این کلمه معادل مفاهیمی چون راجح‌تر، افضل، اولی، اقدم و بهتر است. در کاربردهای دقیق‌تر، می‌تواند به معنای سنگین‌تر، چربنده‌تر یا متمایل‌تر نیز باشد؛ مفهومی که در آن، یک گزینه یا وضعیت، وزن یا اهمیت بیشتری نسبت به موارد دیگر دارد و به همین دلیل، انتخاب آن منطقی‌تر و مطلوب‌تر به نظر می‌رسد. این اولویت‌بندی، چه در تصمیم‌گیری‌های روزمره و چه در مسائل پیچیده‌تر، مبنای سنجش و انتخاب قرار می‌گیرد.
در نظام‌های ارزشی و معیارهای سنجش، ارجحیت نقش محوری ایفا می‌کند. زمانی که با گزینه‌های متعدد روبرو هستیم، بررسی ویژگی‌ها، پیامدها و مطلوبیت‌های هر یک از آن‌ها، ما را به سمت گزینه‌ای هدایت می‌کند که از جهات مختلف، برتری دارد. این برتری می‌تواند ناشی از کارایی بیشتر، سودمندی بالاتر، ریسک کمتر، یا همسویی با اهداف بلندمدت باشد. درک و تشخیص امر ارجح، نیازمند تحلیل دقیق، دانش کافی و گاهی شهود است؛ زیرا انتخاب نادرست می‌تواند منجر به اتلاف منابع، از دست دادن فرصت‌ها و دستیابی به نتایج نامطلوب شود.
