نقل است که وفات او در بادیه بصره بود و از پس او به چندین سال جماعتی بدو رسیدند او را دیدند بر پای ایستاده و روی به قبله کرده و خشک شده و رکوه ای پیش نهاده و عصا در دست گرفته و هیچ سباعی گرد او نگشتی؛ رحمةالله علیه.
خرچنگ به چنگل ذراعی انداخته ناخن سباعی
ابراهیم بن علی السَّقّا (۱۷۹۸–۱۸۸۱م) فقیه شافعی و خطیب مصری در سدهٔ نوزدهم میلادی/سیزدهم هجری بود. خطابت در الازهر را بیست سال بر عهده داشت. غایة الأمنیة فی الخطب المنبریة، حاشیه علی شرح البیجوری لعقیدة السباعی، رسالهای در مناسک الحج، حاشیه علی تفسیر ابیالسعود و التحفة السنیة فی العقائد السنیة از آثار اوست.
