زهره طبع

( ~. طَ ) [ ع. ] (ص مر. ) خوش منش.

( صفت ) ۱ - آنکه طبیعت زهره دارد کسی که به عیش و عشرت و مجالس بزم و موسیقی علاقمند است. ۲ - خوش منش.

خوش منش.

💡 حریفی زهره طبع و آب دندان چو خورشید آتشین چون صبح خندان

💡 در میان نیکوان زهره طبع ماهروی چون شکوفه روی بودی چون شکافه زن مباش

💡 زهره طبعی مشتری فری عطارد خامه مهر تأثیری و کیوان رفعتی مه منظری

💡 مرکب زهره طبع مه نعلش که تن باد پای خوش رفتار

💡 زهره طبعی که اگر گردش رقص‌ش بیند دف بیندازد و بر خاک نهد زهره جبین