جلید به معنای چابکی و سرعت در انجام امور است و از این رو به چیزی که در نهایت سرعت و دقت عمل کند، اطلاق می‌شود. این واژه ریشه در مفاهیم سرعت و قدرت دارد و در ادبیات کهن فارسی برای توصیف ویژگی‌های برجسته به کار رفته است. در لغت‌نامه‌ها، به وضوح به معانی چون سخت و قوی اشاره شده است که نشان‌دهنده استحکام و توانایی فوق‌العاده است.
علاوه بر این، واژه جلید معانی متعددی در حوزه پدیده‌های طبیعی دارد. این شامل پشک به معنای فوم یا کف حاصل از جوشاندن مایعات، پشتک و ژاله اشاره به شبنم یا قطرات ریز آب که بر روی گیاهان می‌نشیند و همچنین شبنم می‌شود. این تنوع معنایی، زیبایی و گستردگی کاربرد این واژه را در زبان فارسی نمایان می‌سازد. در نهایت، جلید به پدیده‌هایی چون تگرگ و یخ نیز اشاره دارد که هر دو از اشکال یخ‌زده آب هستند. این معنا، بر جنبه سرمای شدید و سختی که در طبیعت وجود دارد، تأکید می‌کند. این واژه با تداعی مفاهیم سرعت، قدرت، لطافت شبنم و سرمای تگرگ و یخ، تصویری چندوجهی از پدیده‌های طبیعی و صفات انسانی را در ذهن متبادر می‌سازد.
