تنیس روی میز که به نامهای دیگری مانند پینگپنگ نیز شناخته میشود، یک ورزش دو نفره یا چهار نفره است که در آن بازیکنان با استفاده از راکتهای کوچک، توپ سبکی را بر روی یک میز تقسیم شده به دو نیمه، به سمت یکدیگر میزنند. این ورزش به دلیل سرعت و دقت بالای آن، بسیار جذاب و هیجانانگیز است.
تاریخچه:
تنیس روی میز در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان به وجود آمد و به عنوان یک بازی تفریحی برای سرگرمی در فضای بسته شناخته میشد. با گذشت زمان، این ورزش به یک رقابت جدی تبدیل شد و سازمانهای مختلفی برای برگزاری مسابقات و مسابقات بینالمللی ایجاد شدند.
قوانین بازی:
میز و تجهیزات: میز این بازی به طول ۲٫۷۲ متر و عرض ۱٫۵ متر است و ارتفاع آن حدود ۷۶ سانتیمتر میباشد. شبکهای به ارتفاع ۱۵٫۲۵ سانتیمتر در وسط میز قرار دارد. توپ تنیس روی میز معمولاً سفید یا نارنجی و سبک است و قطر آن ۴۰ میلیمتر است. راکتها نیز معمولاً از چوب و با لایههای لاستیکی پوشانده میشوند.
امتیازدهی: بازی به صورت ۱۱ امتیازی یا ۲۱ امتیازی انجام میشود. برای برنده شدن در ست، یک بازیکن باید حداقل ۱۱ امتیاز کسب کند و حداقل ۲ امتیاز از حریف پیش باشد.
نحوه بازی: بازی با سرویس یکی از بازیکنان آغاز میشود. توپ باید ابتدا به نیمه خودی برخورد کند و سپس به نیمه حریف برود. بازیکنان باید توپ را با راکت به سمت حریف بزنند و از افتادن آن روی زمین جلوگیری کنند.
مسابقات و سازمانها:
این ورزش دارای مسابقات بینالمللی و ملی متعددی است. فدراسیون بینالمللی تنیس روی میز (ITTF) مسئول برگزاری مسابقات و تنظیم قوانین این ورزش است.