لغت نامه دهخدا تضاحک. [ ت َ ح ُ ] ( ع مص ) خندیدن. ( زوزنی ). خندیدن و با هم خندیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). || بتکلف خندیدن قوم. || یکدیگر را خندانیدن. ( از اقرب الموارد ).
