تشیید

تشیید به معنای ساخت و ساز و ایجاد بناهای مختلف است که در آن از مهارت‌های فنی و هنری برای به وجود آوردن سازه‌های کارآمد و زیبا استفاده می‌شود. این فرآیند شامل مراحل متعددی از جمله طراحی، برنامه‌ریزی، تأمین مصالح و اجرای پروژه می‌باشد. تشیید نه تنها به عنوان یک فعالیت اقتصادی محسوب می‌شود، بلکه تأثیرات فرهنگی و اجتماعی زیادی نیز دارد. ساختمان‌ها و سازه‌ها می‌توانند نماد هویت فرهنگی یک جامعه باشند و به عنوان مکان‌هایی برای تعاملات اجتماعی ایفای نقش کنند. علاوه بر این، رعایت اصول ایمنی و استانداردهای محیط زیستی در تشیید اهمیت ویژه‌ای دارد. با توجه به تغییرات آب و هوایی و نیاز به توسعه پایدار، توجه به جنبه‌های زیست‌محیطی در این حوزه از اهمیت فراوانی برخوردار است. به طور کلی، تشیید به عنوان یک علم و هنر، در شکل‌دهی به زندگی روزمره انسان‌ها و توسعه جوامع نقش بی‌بدیلی ایفا می‌کند.

لغت نامه دهخدا

تشیید. [ ت َش ْ ] ( ع مص ) بلند کردن بنا. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). برافراشتن چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). برافراشتن بنا. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || مجازاً بمعنی استوار و محکم کردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). استواری و افراختگی. ( ناظم الاطباء ): ودر تشیید آن معانی قاعده ای ممهد گردانید. ( جهانگشای جوینی ). و اتباع سرگردان او از غایت شقاوت و جهالت،تشیید آن اساس و اتمام آن ابتدا نکردند. ( جهانگشای جوینی ). || شیداندود کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). انداییدن دیوار با آهک و گچ و جز آن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || بوی خوش به تن مالیدن. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تشید شود.

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع. ] (مص م. ) ۱ - استوار کردن. ۲ - بلند کردن، برافراشتن.

فرهنگ عمید

استوار کردن، برافراشتن، بلند کردن دیوار یا ساختمان.

فرهنگ فارسی

استوارکردن، برافراشتن، بلندکردن دیوار
۱-( مصدر ) استوار کردن مستحکم کرن. ۲- بلند کردن بر افراشتن ( دیواره بناو غیره ). ۲- ( اسم ) استواری استحکام.

ویکی واژه

استوار کردن.
بلند کردن، برافراشتن.

جملاتی از کلمه تشیید

خدیو خطّه اسلام ابوالوقت آنک اوقاتش بود مصروف بر تشیید رایات مسلمانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم