خاصیت پیزوالکتریک، پدیده‌ای شگفت‌انگیز در دنیای علم مواد است که در برخی بلورهای نارسانا مشاهده می‌شود. این خاصیت، نوعی ارتباط دوسویه بین خواص مکانیکی و الکتریکی ماده برقرار می‌کند. به بیان ساده‌تر، زمانی که یک نیروی خارجی به یک بلور پیزوالکتریک اعمال می‌شود، ساختار بلورین آن دچار تغییر شکل (کرنش) می‌گردد. این تغییر شکل مکانیکی، به نوبه خود، باعث جابجایی بارهای الکتریکی در درون بلور شده و در نتیجه، قطبیت الکتریکی یا ایجاد اختلاف پتانسیل در سطح بلور را به همراه دارد. این پدیده، "اثر پیزوالکتریک مستقیم نامیده می‌شود.
در سوی دیگر، اثر پیزوالکتریک معکوس نیز وجود دارد؛ بدین معنا که اگر یک میدان الکتریکی خارجی به بلور اعمال گردد، بلور دچار تغییر شکل مکانیکی خواهد شد. این قابلیت، امکان استفاده از مواد پیزوالکتریک را در کاربردهای متنوعی فراهم می‌آورد. برای مثال، در سنسورها، این مواد می‌توانند فشارهای مکانیکی یا ارتعاشات را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل کنند. در مقابل، در عملگرها (actuators)، با اعمال ولتاژ الکتریکی، می‌توان حرکات مکانیکی دقیق و ظریفی را ایجاد نمود.