آکنده یال
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
(قدیم): دارای گردنی فربه یا پُر مو. شَوَم زین هژیران آکنده یال/ یکی را کنم شاه کابل به فال «اسدی‌طوسی»
جمله سازی با آکنده یال
وان چرب آخری، که از او باد کبر وفضل آکنده یال بود و در این سبز جا نماند
شوم زین هژبران آکنده یال یکی را کنم شاه کابل به فال
به بالا بلندی و آکنده یال چه نامی بدین شاخ و این برز و بال
